Tym razem nasza sesja ślubna w obiektywie mojej zdolnej siostry Alicji. Ma świetne wyczucie kompozycji kadru. Sami zobaczcie zarówno tutaj jak i na Instagramie @_emerla. Na początek kilka pytań.

Czy oboje z mężem chcieliśmy mieć sesję ślubną?

Nie

Czy tylko ja chciałam i  wzięłam na siebie organizację tej sesji?

Tak

Czy była awantura przed sesją?

Taak i to nie jedna

Czy koniec końców podobała mu się sesja?

Taak, nawet się wkręcił w klimat sesji. Pewnie swoją rolę w tym akurat miało piwko – jeden z gadżetów na potrzeby naszej sesji.

Nie ukrywam, że marzyła mi się sesja ślubna. Chciałam po 28.05.2022 założyć jeszcze raz sukienkę ślubną pojechać nad Piaseczno (tam gdzie często zabieram moje rodziny i pary na sesje) i znaleźć się z moim mężem po drugiej stronie obiektywu. Rzeczywistość okazała się daleka od marzenia. Zgranie naszej trójki na jedno popołudnie było wyzwaniem, ale w końcu się udało. Przyszedł dzień sesji i się zaczęło… Zdałam sobie sprawę, że nie zamówiłam wianka. Dopadł mnie stres organizacyjny, a jak wiadomo stres raczej rzadko pomaga w takich sytuacjach. Mój stres i wyluzowanie mojego męża doprowadziły do jednego… Awantury.

Na szczęście klimat Pojezierza, zachód słońca i woda wciągnęły nas w beztroski, wakacyjny klimat. A Alicja załapała w kadrze te wszystkie najlepsze mikro chwile, które były między nami. Już w trakcie obróbki wiedziałam, które zdjęcia trafią do albumu, a które na ścianę. Chcę żebyśmy oboje każdego dnia  mogli mieć w zasięgu wzroku te zdjęcia.  Żeby w chwilach kłótni, kryzysu to jedno spojrzenie na ścianę przypominało nam ten sierpniowy wieczór, nas takich odświętnych, “zrobionych na bóstwo” i dawało motywację do dbania o naszą miłość i relację.

Nasz ślub i ta sesja były też bezcennym warsztatem dla mnie na przyszłość. Będąc świeżo po ślubie wiem czego oczekuje para młoda od fotografa. Mogę swoje doświadczenia z maja 2022 wdrożyć w system pracy jako fotograf ślubny. Wiem też jakim wyzwaniem dla Panny Młodej jest sesja ślubna, oczywiście Pan Młody też nie ma lekko ze względu na garnitur, jak wiadomo nie każdy jest do niego przyzwyczajony.

Podsumowując – sesja była warta czekania, przygotowań i całej tej stresowej otoczki, której chyba nigdy nie da się uniknąć tak całkowicie. A może się da? Jeśli macie jakieś sposoby, swoje doświadczenia to napiszcie do mnie na Fb @Na_Moje_Oko albo na IG @natu_foto. Cieszę się, że mój mąż zgodził się na tą sesję bez specjalnego namawiania.

FOTOGRAFIA ŚLUBNA – ŁĘCZNA

Ten wpis zostawiam tutaj nie po to, żeby się chwalić albo żalić.  Chciałam po prostu podzielić się swoją historią związaną z sesją, jej organizacją. Większość zapytań o sesje dostaję od Was – kobiet.  I bardzo często w naszej wymianie zdań padają stwierdzenia: “przekonam męża, martwię się czy mąż da radę na sesji, bo on nie lubi zdjęć” Albo czasami na początku sesji słyszę: nie lubię zdjęć, nie lubię pozować” głównie od Panów. A potem prawie zawsze kończąc sesję stwierdzeniem takim, bądź bardzo podobnym: “na takie sesje to mogę chodzić”.

Ja też mam taki męski egzemplarz w domu, który nie lubi zdjęć, dlatego wiem z czym wiele z Was musi się mierzyć przed sesją.  Ważne, że dają się w końcu przekonać na te 50 min, że tak jak u mnie na sesji są zagadywani, że nawet nie wiedzą kiedy i jak robię zdjęcia. Finalnie zostaje z każdym z nas ten fragment naszego życia i to jest najważniejsze. To jedno zdjęcie potrafi odświeżyć nam pamięć jacy byliśmy, jak zmienił nas czas i co zostało w nas z tamtego okresu.